21 Temmuz 2012 Cumartesi

Siyah...

Canlı taklidi yapmaktan sıkıldım. Sadece uyuduğum anlarda rahatım -kabusların uğramadığı anlarda-. Nefes alıyorum, konuşuyorum, gülüyorum, ağlıyorum, uyuyorum, uyanmak istemesem de uyanıyorum, yiyorum - içiyorum... Sadece ağladığım ve uyuduğum anlarda "hayatı" yaşıyorum. Onun dışında olanların hepsi sahtelik, büyük bir boşluk. O anlarda korkuyorum yalnız, "yaşadığımı hissettiğim" için korkabiliyorum. Ölüler korkmaz ki... Bu aralar kendimde çözemediğim bir şeyler var, çoğu zaman yaşadığımı hissedemediğim gibi bazen acılarımı da hissedemiyorum. Oysa en çok hissetmeyi istediğim şeyler onlar. Yaşadığıma inanmak için kanıtım, taklitten ötesini yaptığıma en büyük kanıt acılarım. Beni terk etsinler istemiyorum, onları unutmak istemiyorum. Yaram geçse de yerini bileyim istiyorum. Çoğu şeyi anlayabilmemi sağlayan onlar çünkü, gerçekleri beraberinde getiren onlar. Hayatın Beyaz-Gri-Siyah üçgeninde değil de sadece siyah olduğunu anlayabildiğim anlar. Gri yok anlasanıza. Gri sizin hissizliğiniz. Beyazsa ne kadar koruyabilir kendini? Elbet kirlenecek, siyah onu ele geçirecek... Tek gerçek var "Siyah". İliklerime işleyen, beynimi dolduran, beynimdeki hücreleri kemiren siyah... Beni boğan, öldüren, yeniden doğuran ve terk etmeyen siyah... Benim "hayatı yaşamak"tan anladığım tek şey siyah. Siyah bizim acılarımız, korkularımız, gerçeklerimiz. İnkar edemeyeceğimiz tek şey; siyah. Küçük bir çocuğun babası tarafından terk edilmesi gibi siyah, kaybetmeyi simgeliyor her zaman, gerçekleri temsil ediyor. Görememize rağmen hissettiğimiz şey siyah, içimizdeki kötü his... Korkma siyahtan, beyazdan kork ama siyahtan asla. Siyahtan ötesi sadece ölüm, "beyazın sonu siyah, ne olacak işte" deme tüm bedenin sarılacak ve dibe çekileceksin beyazdan koparılmaya başladığın an, her şey birden kaybolacak, doğru bildiklerin yanlış çıkacak, yaşadığına inanıyorsun ya işte o zaman anlayacaksın nefes alan bir ölü olduğunu. Gerçeklerin tadına o zaman bakabileceksin... Siyaha kötü deme, ölü olduğunu kabullenmiş ve her şeyini kaybetmiş biri olacaksın sadece. Acıların olacak yanında, beynini dolduran bir siyahla birlikte. "Zaten canlı taklidi yapmaya çalışan bir ölüyüm, tek eksiğim o sonsuz uyku" diyebileceksin siyahın içinde. Siyah seni büyütecek ve asla terk etmeyecek o andan itibaren, daha fazla kirlenmeyecek. Sen, siyah ve siyahsa sen olacak... Benimle siyahta yaşamaya var mısın?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder